Ythaq 3: Het geluid van de sterren, door Arleston & Floch

recensent: Peter Motte

onder auspiciën van De voormalige Tijdlijn en Vertaalbureau Motte

Oké, wat heeft Ythaq te bieden?
De tekeningen zijn best aardig, net als de inkleuring. Alleen is geen van beide bijzonder origineel. Tekeningen noch inkleuring roepen een "waaw"-gevoel op. Maar dat betekent niet dat het slecht is. Het is tamelijk traditioneel, maar verzorgd en het biedt goed herkenbare tekeningen. Misschien wel wat klein gedrukt.
Het uitgangspunt is traditioneel: een groep mensen belandt ongewild in een omgeving die de hunne niet is, en ze proberen thuis te geraken. Mensen van een sterrenvarend volk op de planeet Ithaq, een fantasy-wereld met de nodige fantastische wezens. De invulling is kleurrijk, bont en gevarieerd wat betreft wezens, landschappen en culturen. Een erg superoriginele indruk heeft dat allemaal echter ook niet. Arleston en Floch hebben bijvoorbeeld duidelijk de film "Alien: Resurrection" gezien. Soit, rekening houdende met de hoge fantasy-productie van de laatste jaren blijkt het niet zo eenvoudig te zijn om voortdurend verrassend uit de hoek te komen.
Dus wordt het scenario erg belangrijk. In het 2e deel, "Dubbelgangers", trekt Arleston af en toe de kaart van de humor, maar spijtig genoeg is dat soms wat flauw. Maar in het 3e deel, "Het geluid van de sterren", lijkt Arleston meer voor drama en horror, en minder voor humor te hebben gekozen, en dat komt het verhaal ten goede. Het hinkt niet meer.
Net als in het vorige album zit ook hier een gemakkelijke oplossing: Narvarth, Graniet en hun metgezellen worden achtervolgd, met name door Dhokas en zijn trawanten. Maar daardoor is de ontmoeting tussen de twee groepen niet toevallig, zoals dat in "Dubbelgangers" wel het geval was toen Narvarth en Graniet bij Callista belandden. Het scenarioverloop wordt daardoor beter gemotiveerd, en daardoor ook boeiender.
Toch blijkt er een foutje in te zitten. Graniet stelt: "Toen we het oude ruimteschip aan de praat kregen, activeerden we tegelijk het noodbaken van het logboek./ Op hetzelfde moment begon het teken op Callista's voorhoofd op te lichten." (p. 40). Maar het teken op Callista's voorhoofd begon pas op te lichten lang nadat ze het ruimteschip hadden geactiveerd, namelijk toen ze met Tao in de stad Wettra belandde.

"Ythaq 3: Het geluid van de sterren", tekst: Christophe Arleston, tekeningen: Adrien Floch, 2008, Amsterdam, Luitingh-Sijthoff, oorspronkelijk: "Le soupir des étoiles", vertaling: Toon Dohmen, paperback, 28,6 x 22,1 x 0,6 cm, 51 p's, ISBN 978-90-245-2776-2

prijs: 7,90 euro

De Tijdlijn * Welkomstpagina